Kralen schrijf wedstrijd!

Wie kan er een leuk verhaal schrijven over het maken van sieraden of over kralen? Of een verhaal schrijven over het gebruik van bepaalde onderdelen zoals gewoonweg een simpel tangetje? Wat kun je allemaal doen met een jump ringetje of met een sluiting, kalotje of welk onderdeel dan ook? Like dit bericht en stuur het verhaal naar info@kralenstulpje.nl en maak kans op een mooi verrassingspakket van ’t Kralenstulpje! Je verhaal kan geplaatst worden op onze website.

Verrassingspakket kralen gekregen!

Kijk hier alvast naar een hele mooie bijdrage van Tirza Schouten, ze heeft een leuk verrassingspakket van 't Kralenstulpje ontvangen!

Deelname schrijfwedstrijd ‘t Kralenstulpje

Door: Mevrouw T. Schouten

Datum: 21 December 2019

Sieraden maken is meer dan mijn hobby

Als jong meisje, niet ouder dan een jaar of acht, kwam ik in aanraking met rocailles. Daarvoor natuurlijk wel grote houten kralen en plastic kralen gehad, alleen deden die mij niet zo veel. De rocailles die mijn moeder aan de keukentafel op een rol draad aan het rijgen was, trokken echter wel direct mijn aandacht. De lange sliert met mini kraaltjes werd gebreid tot een portemonnee met beugelsluiting. Het breien of haken met kraaltjes was niet mijn ding. Het ongebruikte boekje van mijn moeder met geregen sieradensets diende wel als inspiratiebron. Het lezen van een rijgpatroon en het nadoen vanuit een boekje was niet aan mij besteed. Mijn talent was het mezelf aanleren van de rijgtechnieken door naar de foto te kijken. Daar pikte ik feilloos uit op hoe het moest en wat de mogelijkheden waren. Nadoen was te eenvoudig. Het was al eens bedacht dus dan was het niet meer uniek. Tot dat moment deed ik alles met de rocailles van mijn moeder, naaigaren en een naald. Vaak met irritatie vanwege een te dikke naald, onregelmatige rocailles en snel breekbaar draad. Gelukkig is dit inmiddels op alle fronten verbeterd.

Zelf kralen aanschaffen

Het bleek geen korte bevlieging te zijn en de tijd was aangebroken om mijn eigen kralen aan te schaffen in een nabij gelegen hobbywinkel. Naast de geliefde rocailles ook grotere glaskralen in allerlei kleuren, vormen en maten. Vooral gelijkmatigere en grotere rocailles zorgden voor minder frustratie. Rijgen op elastiek of staaldraad was wel even wat anders dan krokodillen maken van rocailles door middel van rijgtechnieken. Eigenlijk is vereenvoudiging door uitbreiding best bijzonder te noemen, toch blijven de kleinste kraaltjes mij het meest fascineren.

Mijn talent voor het maken van sieraden viel natuurlijk op binnen de familie- en kennissenkring. De verjaardagscadeautjes bestonden jarenlang standaard uit grote hoeveelheden kralen. Als ik een kinderfeestje gaf, gingen we gegarandeerd iets creatiefs doen. Mijn voorkeur ging uit naar sieraden maken. Toch was mijn moeder het hier niet altijd mee eens vanwege de hoeveelheid werk die zij er zelf mee had. Alhoewel zowel de jongens als meisjes het leuk vonden en iedereen dan vermaakt was. De jongens maakten dan iets voor hun moeders, een lief gebaar dat wat mij betreft best gestimuleerd mag worden. Na de basisschool stopten de kinderfeestjes, maar op de middelbare school leerde ik als snel een leeftijdsgenootje kennen waar ik het goed mee kon vinden. Het was puur toeval dat haar moeder ook sieraden maken als hobby had en bakken vol kralen had staan. Zodoende was ik regelmatig bij haar thuis te vinden. Helaas is het contact verwaterd toen ik begon met studeren.

Kralenbeurs en sieradenbeurs

In diezelfde periode kreeg ik voor mijn vijftiende verjaardag een top cadeau: toegangskaarten voor een grote kralen/sieraden beurs. Met mijn kleedgeld en verjaardagsgeld op zak gingen we erheen. Als puber belandde ik in een paradijs met overal kralen in alle kleuren, vormen, maten en materialen waar ik enkel van had kunnen dromen. Helaas waren de financiële middelen een beperking, anders had ik alles gekocht aangezien ik alles mooi vond. Uiteindelijk is de keuze gevallen voor een destijds voor mij nog nieuwe techniek: het kettelen. Kettelstiften, nietstiften, een beperkte hoeveelheid glaskralen en een rondbektang behoorden vanaf dat moment tot mijn eigen verzamelde assortiment met kralen en toebehoren. De rondbektang was mijn eerste en enige tang op dat moment. Als de financiën het hadden toegelaten, had ik ook een kniptang gekocht. Dat een kniptang handig was geweest bij het kettelen, kwam ik al snel achter. Creatief als ik ben, had ik een oplossing bedacht. Mijn vader was minder blij met mijn oplossing. Hij was en is sindsdien zijn nijptang kwijt. Inmiddels ben ik zo gewend aan het gebruiken van een nijptang dat mijn Kniptangen er tegenwoordig naast liggen te verstoffen.

Kralen hobby materialen

Een aantal jaar later ging ik studeren ver van het ouderlijk huis. Alle kralen en benodigdheden moesten zorgvuldig vervoerd worden naar mijn studentenkamer. Door het studeren en het hebben van een eigen huishouden, kwam de hobby op een lager pitje te staan. Door een aantal hobbywinkels en kralenwinkels om de hoek, breidde de hoeveelheid hobbyspullen wel uit. De vlam werd op deze manier brandende gehouden en laaide op toen ik na mijn afstuderen mijn inmiddels ex leerde kennen. Dankzij hem leerde ik de vriendin van zijn best vriend kennen die heel toevallig dezelfde hobby heeft. Zodoende leerden we van elkaar, bezochten kralenwinkels als dagjes uit, hadden kralenavondjes en bezochten een aantal beurzen. Bijna dertig jaar oud en leerde van haar pas wat de namen van sommige technieken zijn. De naam van een techniek vond ik nooit belangrijk, zolang het werkte. Ondertussen is het sieraden maken uitgegroeid tot een nog altijd groeiende en uit de hand gelopen hobby. De kralenkast die jaren terug is aangeschaft, om alles te kunnen opbergen, zit bomvol. Bijna ieder vakje van bijna iedere lade is gevuld. De lege vakjes zijn meer een gevolg van een efficiënte indeling dan van een tekort aan kralen. Daarbij niet te vergeten dat veel materialen en tangen naast de kast liggen vanwege het formaat of vanwege dat deze in gebruik zijn. Toch kan er altijd nog wel wat bij.

Het hele verhaal omschrijft het perfecte plaatje van een meisje dat opgroeit tot volwassen vrouw met haar hobby aan haar zijde. Toch is er iets dat meespeelt in het ontstaan van deze kralengekte dat eigenlijk alles behalve perfect is. De eenzaamheid in mijn jeugd werd niet veroorzaakt omdat ik niemand om mij heen had. Opgroeiende als oudste van vijf kinderen in een gezin met een psychisch zieke vader is alles behalve makkelijk. Op de basisschool was ik al snel een buitenbeentje omdat de situatie delen sociaal onwenselijk is en hooguit gedoe op zal leveren. Zo gezegd stopte ik mijn boosheid, verdriet en eenzaamheid in mijn hobby. Iets negatiefs zette ik om in iets positiefs door creativiteit. De kralen waren letterlijk iets om naartoe te vluchten. Op mijn slaapkamer zonderde ik mij af met mijn kralen. Iedereen die kwam kijken, zag iemand die “leuk” bezig was en zich prima zelf kon vermaken. De buitenwereld ziet een gezellig plaatje, geen reden om vragen te stellen. De hobby was een ideale manier om de werkelijkheid te verbergen. Naast dat het ook echt leuk is om te doen, is het ook een therapievorm voor mij. Zeker nu de gevreesde bipolaire stoornis ook bij mij is vastgesteld, kom ik vaak tot de conclusie dat de kralen veel voor mij betekenen. Hoe mijn stemming ook is en hoe snel deze ook wisselt, de kralen kan ik altijd iets mee.

Kracht kralen

De kralen zijn mijn kracht, bieden troost, geven plezier, zijn een hulpmiddel, zorgen voor een schuilplek en zijn iets moois om door te geven aan de volgende generatie zoals mijn moeder het heeft overgedragen op mij.

Foto is van engeltjes made by annie

Terug naar de blogspagina

Blijf op de hoogte!

Over ons | Klantenservice | Korting & Sparen | Verzending | Contact | Tel: +31(0)597-850110